Code oranje

De voorbije twee jaar had onze sector sterk te lijden onder de steeds veranderende maatregelen. Nu de barometer sinds vandaag op oranje staat, kijken we opnieuw hoopvol naar de komende periode. Eén van onze muzikanten - trompetist Simon Van Hoecke - schreef een korte beschouwing.

© Julie Rommelaere

Ze is er: de nieuwe code! Zelden bracht oranje zoveel blijdschap.

Als rood de kleur is van liefde, is oranje die van middelmatigheid. Want geef toe: naast mandarijntjes en paprikachips, zonsondergangen en wegenwerken, denken we bij oranje vooral aan “stoppen of doorrijden?“. In deze zin is een zekere volgorde in tijd niet onbelangrijk. We zien oranje als voorbode van rood en niet als het gevolg van groen. Groen komt verlossend na rood... na groen komt pas oranje. Zo staan we in het leven: het onbetreden pad van de toekomst voor onze voeten, het verleden achter de rug. Wanneer rood de kleur is van gevaar, is oranje die van verhoogde waakzaamheid.

Echter, bezit cultuurvijand nr. 1 plots de gave te knoeien met tijd en kleuren? Wanneer rood de kleur van stilstand is geworden, ontpopt oranje omzichtig haar vleugels vol hoop. Groen valt van haar troon, doorrijden mag immers al lang niet meer: oranje kleurt de toekomst. Ongezien draait de tijd zijn kar en stellen we ons reflecterend een oranje toekomst voor. We kijken naar een rood, stilstaand verleden en voelen de oranje, veelbelovende gloed van de toekomst in onze rug.

In onvoltooid toekomstige tijd nodig ik jullie uit om – indien groen een oogje wil toeknijpen - stil te staan bij ons keurig in kleurcodes afgebakende bestaan, in deze stand de kar opnieuw te keren en verder te kijken dan de oranje horizon. Wanneer oranje de kleur is van een veelbelovende dageraad, is geel die van...

Weet eigenlijk íemand nog hoe groen eruitzag?

Simon Van Hoecke, 18 februari 2022