Freedom o(r) Speech
Andriessen en Kagel
Merkel is fan van Wagner, Obama luistert naar Bob Dylan en Poetin houdt van volksmuziek. Kan muziek de politiek tot betere gedachten brengen?
In zijn minimalistische cantate De Staat (1972-1976) maakt Louis Andriessen met energieke ritmes en balsturige akkoorden een vuist tegen totalitarisme. Mauricio Kagel zet in Der Tribun (1979) het politieke populisme dan weer in zijn hemd met hoempapakoper en schuinsmarcheerders-muziek. Een nieuwe tekst van Dimitri Verhulst, met Jan Decleir als hedendaagse volksmenner, bejubelt de komst van een nieuw politiek tijdperk: “De toekomst wenkt, de lucht klaart op en zelfs de rozen kleuren blauw. Morgen, morgen is van mij en jou.”
-
Mauricio Kagel, Der Tribun (1979) in een bewerking met tekst van Dimitri Verhulst
Louis Andriessen, De Staat (1972-1976)
-
Concept: Francis Pollet
Dirigent: Etienne Siebens
Ensemble: I SOLISTI
Acteur: Jan Decleir
“Twee identieke ensemblehelften leveren met stalen vrouwenstemmen, blaffende trombones en pulserende lijnen die ongrijpbaar in elkaar grijpen een onstuitbare maximalisering van het minimalisme.”
“Bij elkaar een avond, bedacht door Francis Pollet, artistiek leider van I SOLISTI, die niet alleen plezierig en spannend is, maar veel te denken geeft over de relatie van muziek en politiek.”
