Nachtmusik
Heel vaak wordt de blazersmuziek in de muziekgeschiedenis hooguit een voetnoot waardig geacht, beperkt tot militaire marsen en muziek voor buiten. Toch leverden niet de minste componisten hun bijdrage tot dit repertoire. Opvallend genoeg componeerden zowel Mozart als Dvořák een Serenade voor blazers. De oorsprong van het genre ligt dan ook bij de zogeheten ‘Harmoniemuziek’ uit de achttiende eeuw. “Tijdens de mooie zomerdagen hoort men bijna dagelijks serenades in de straten, op elk uur van de dag, zelfs tot in de vroege uurtjes.” Zo viel te lezen in de Almanach van het Weense Theater in 1754. Wat begon als een muzikaal onderonsje, groeide uit tot een van de meest populaire vormen van muziekvertier in de achttiende eeuw. Maar Mozart zou Mozart niet zijn als hij het genre niet optilde tot het bijna de proporties van een volwaardige symfonie aannam, zoals het geval is in deze Serenade Nachtmusique (1782). Net geen honderd jaar later componeerde Dvořák zijn Serenade (1878), een originele compositie die baadt in het zonlicht. Een mooier tegengewicht voor Mozart is haast niet denkbaar!
-
Wolfgang Amadeus Mozart, Serenade in c, KV 388 (384a) (1782)
Antonín Dvořák, Serenade, op. 44 (1878)
-
Ensemble: I SOLISTI
